زهرا عباس نژاد

عصر يعني زمان و روزگار و اين سوره مکي است. در اين سوره مي خوانيم:
سوگند به عصر. که هر آينه انسانها همه (غرق) در خسران و زيانند. مگر کساني که ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادند و همديگر را به حق سفارش و به صبر و پايداري (در راه حق) توصيه کردند.
عصر به چه معناست؟ عصر به معني دوران و بخشي از تاريخ است. البته به بخش پاياني روز گفته مي شود. برخي مفسرين عصر در اين سوره را، عصر پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم) دانسته اند، که دوران ظهور اسلام و غلبه حق بر باطل و دوره شکوفايي انسانيت و کمال بشريت است. هيچ زماني از نظر برکت و خير، به آن دوره 23 ساله که طي آن قرآن نازل شده است نمي رسد.
در برخي روايات نيز آمده است که: منظور، عصر ظهور حضرت مهدي (عليه السلام) است؛ عصري که حق بر باطل بطور کامل غالب و پيروز خواهد شد.
به عصر سوگند که انسانها غرق در خسرانند. خسراني عظيم که انسان در آن، تمام سرمايه خود، يعني وجود خويش را از دست مي دهد.
بسياري از ضررها قابل جبران است، اما وقتي خودت را از دست دادي هرگز نمي تواني جبران کني! وقتي عمر را تباه کردي و به آخر خط رسيدي، ديگر فرصتي براي جبران نداري. تمام سرمايه خويش يعني خودت را داده اي و هيچ چيزي به دست نياورده اي.
تنها يک گروه از اين خسران نجات مي يابند. مي داني چه کساني؟ آنها که اين چهار ويژگي را دارند:
1 - ايمان آورده اند.
2 - عمل صالح انجام مي دهند.
3 - يکديگر را به حق سفارش مي کنند.
4 - همديگر را به پايداري و استقامت در راه حق توصيه مي نمايند.
انتخاب اينکه از کدام گروه و دسته باشي با خود توست. مراقب باش تا از اهل خسران نباشي!

کتاب گلستان سوره‌ها – ص 207
محمدحسين جعفري